End Of Mortal Life: Cette Fille (EP / MC; Intervision; Francja; 14 stycznia 2019)
To prawda – doczesne życie zmierza do końca. End Of Mortal Life. Co więcej chce nam przekazać twórca tak właśnie nazwanego, End Of Mortal Life, projektu cold wave / EBM z Paryża? Muzykę – i to jedną z najlepszych jaka ukazała się w ostatnim czasie we wspomnianych gatunkach. Czytaj dalej „ZIMNE TECHNO / End Of Mortal Life: Cette Fille”
Electricks: Riding on the Run (EP; Stany Zjednoczone; 30 czerwca 2017)
To, co dobre w muzyce wymaga poszukiwań. Jest to uogólnienie, ale prawdziwe. Dobrej płyty nie dostaniemy wprost pod drzwi studia z podziękowaniem za jej częstą emisję od dwuznacznie uśmiechającej się dziewczyny z korporacyjnej wytwórni (chyba, że – na nieszczęście – zdarzyło nam się pracować w którejś z polskich pseudo-rozgłośni i przygodny seks uważamy za ważniejszy od tego, co pojawi się na antenie…). Muzyki trzeba szukać, aby móc się nią dzielić ze słuchaczami i czytelnikami – oto więc znalazłem: Electricks.
Czytaj dalej „CHŁÓD I SYNTH POP / Electricks: Riding on the Run”
Nightrun87: Enjoy (utwór z ep Video Girl; Polska; 30 listopada 2016)
Przed nami kolejne wydawnictwo synthpopowego projektu z Wybrzeża, Nightrun87 – epka Video Girl. Na płycie znajdują sie cztery utwory, z których niedawno zostało udostępnione w sieci nagranie tytułowe. Towarzyszy mu teledysk zrealizowany (dodajmy, że bardzo dobrze!) w konwencji 80’s.
Dead Astronauts: Strange Ways (EP; Kanada / Stany Zjednoczone; 22 kwietnia 2016)
80s + przez analogię do osławionego „500 +”; tak, czy inaczej – w muzyce Dead Astronauts zawiera się wyraźnie właśnie ów składnik „plus”, który z syntezatorowych brzmień lat osiemdziesiątych (jakimi fascynują się muzycy tego duetu) czyni coś niezwykłego i stale inspirującego. Strange Ways to bodaj jedna z najciekawszych dziś interpretacji stylistyki a’la „ejtis” – trudna do jednoznacznego „zaszufladkowania” i przez to piękna.
Kanadyjsko-amerykański projekt Dead Astronauts powstał w 2011 roku i ma w swojej dyskografii kilka świetnie przyjętych wydawnictw formatu EP. Właśnie! Nagrania duetu, niemal od początku jego istnienia, cieszą się nadspodziewaną popularnością w sieci – z czego to wynika?
Dead Astronauts poruszają się w obszarze stylów synth / dark pop oraz fuzji: cold / retro / dark czy wreszcie minimal wave – i bardzo starannie nagrywają swoje płyty. Najnowsza sześcioutworowa epka (mieszcząca trzy utwory oryginalne i trzy ich remiksy) Strange Ways zachwyca przestrzennością brzmienia i dopasowaniem realizacji dźwięku do nastrojów poszczególnych kompozycji. To ważne dla muzyki, której żywiołem jest wyraz subtelnych znaczeń przez nowoczesne instrumentarium i świetne wokale (dialog męsko-żeński, w pierwszym rzędzie, urzeka w nagraniach duetu). Sumując – Strange Ways po prostu pięknie brzmi!
Dead Astronauts także starannie wybierają muzyków biorących udział w nagraniach ich płyt. Na Strange Ways usłyszeć można remiksy w wykonaniu tuzów nurtu synth / retro wave: VHS Glitch, Crying Vessel, Protector101. To także przyciąga słuchaczy.
Duet konsekwentnie wreszcie dba o swój imaż, zapraszając do opracowania warstwy wizualnej swych dokonań naprawdę utalentowanych grafików. Pięknie to wszystko razem się składa i przyciąga wzrok, równie mocno – jak muzyka Dead Astronauts.
Znakomity album! Faworyzuję wszystkie utwory!
Szymon Gołąb
Płyta w wersji cyfrowej do nabycia na stronie zespołu w serwisie Bandcamp oraz w iTunes i Amazon.
Dead Astronauts – oficjalna strona / Facebook / SoundCloud / Twitter
Black Magique: Sexercise / Beverly Kills (singiel; Werkstatt Recordings / Nite Time; Kanada; 21 lutego 2016)
„Smierć w bikini” Republiki to rzadki przypadek udanej groteski w polskiej muzyce. Świetny utwór nagrany w stylu, który mimo że jest kompletnie odmienny od minimal wave Kanadyjczyków z Black Magique, to zapowiada nastrój jaki znaleźć można w ich nagraniach już od 2012 roku (wtedy ukazało się pierwsze wydawnictwo duetu, singlowe demo „Number 8”). Erotyzm i cukierkowa groza. Kto tak dziś potrafi zagrać po polsku? Nikt. Chciałbym usłyszeć rodzimą płytę korespondującą z nastrojem okładki zaprojektowanej dla niej przez Sandrę Drakulską. Może już całkiem niedługo (Sexy Suicide)… Tak brzmieli i wyglądali Black Magique kilka lat temu:
Nadal brzmią podbnie. Utwór „Fashion Kills” pochodzi z „kultowego” już albumu pod tym samym tytułem, który ukazał się w 2013 roku i jest jedynym dotąd longplay’em w dyskografii Black Magique. Duet Bianca i Gabriel lubuje się w wydawnictwach niewielkiego formatu, stopniowo dozujących rozkosz i pożądanie. Taki też jest najnowszy podwójny singiel Sexercise / Beverly Kills, wydany na kasecie magnetofonowej w dwóch wersjach (!) oprawy graficznej. Wybrałbym tę różową, ale niestety – nakład już wyczerpany.
Uwielbiam kasety, magnetofony, wintaż! Co w środku? „Raw synth” – tak chyba określa się ten rodzaj brzmienia, przypominający nieco nagrania rodzimej (ale tworzącej w Niemczech) artystki, Agi Wilk. Syntezatorowy rytm i melodyjność nawiązująca do ścieżek dźwiękowych filmów z lat osiemdziesiątych. Znakomity, „dziewczęco-erotyczny” w wyrazie wokal Bianki, nieco zbliżony do stylu Lissette Schoenly ze Spatial Relation. Synth oczywiście wyłącznie analogowy. Czego chcieć więcej? Może tylko kolejnego lonplay’a.
Szymon Gołąb
Album w wersji fizycznej (kaseta magnetofonowa) i cyfrowej do nabycia na stronie Werkstatt Recordings w serwisie Bandcamp.
Black Magique – Facebook / Bandcamp / YouTube / Vimeo
Blog na WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.
