L’Avenir: Soir (LP; Cold Beats Records; Stany Zjednoczone; 26 czerwca 2017)
„Po prostu zamknij oczy i wejdź do środka, po prostu zamknij oczy” – śpiewa Jason Sloan (twórca projektu L’Avenir) w jednym z najlepszych utworów na longplay’u Soir, kompozycji zatytułowanej „Vivet”. Zdradzę, że właśnie to nagranie brzmi w marcowej zapowiedzi płyty, posłuchajmy jego fragmentu na początek:
VA: Memorias de un Continente II (kompilacja; Infravox Records; Peru; 30 sierpnia 2017)
Zdecydowanie najbardziej interesująca scena cold wave jest obecnie w krajach Ameryki Południowej. Składanka Memorias de un Continente, której druga część ukaże się pod koniec sierpnia, to zaś najprostszy sposób, aby ją dobrze poznać. „Najciekawsza”? Może coś więcej?
Crystalline Stricture: Scorch (singiel; Tonn Recordings; Irlandia; 10 czerwca 2017)
Nie ma chyba większej przyjemności niż „trzymanie ręki na pulsie” nowej muzyki – można trafić wtedy na perły tej miary, co nagrania Crystalline Stricture. Ich sensem jest spełnianie prymarnej powinności sztuki tworzenia dźwięków – muzyka sprawiać ma bowiem radość, czynić życie łatwiejszym w odbiorze i powoływać chwile obecności w innych wymiarach. Te wszystkie walory odnaleźć można na płytach Crystalline Stricture, z których dziś posłuchamy najnowszego wydawnictwa – singla „Scorch”.
Philippe Laurent: Phoenix (EP; Peripheral Minimal; Francja; 5 maja 2017)
Tytuł tej recenzji jest jak żywcem wyjęty z polskich portali informacyjnych (mania contradicens: co innego w tytule, co innego w treści) i – na przykładzie najnowszego wydawnictwa Philippe’a Laurenta – pokazuje, co wybierają w muzyce Francuzi. Niezmiennie jest to znakomity minimal synth, którego jednym z „ojców” jest autor epki Phoenix. Co znajdziemy w środku płyty?
Philippe Laurent (źródło: Facebook)
Inhalt: Part Time Punks Sessions (LP; Cleopatra Records; Stany Zjednoczone; 14 kwietnia 2017)
Minimalizm, brutalizm, przebojowa melodyjność – tęsknię za brzmieniami „starej szkoły” EBM spod znaku Deutsch Amerikanische Freundschaft. Różni się ona od obecnej dyskotekowej formuły tego gatunku i naprawdę niewielu muzyków potrafi dziś w pełni nowocześnie wrócić do tej właśnie stylistyki. Wśród tych nielicznych znajduje się Aga Wilk i oczywiście Inhalt.
Inhalt (fot. Geoff Smith / źródło: materiały prasowe Shameless Promotion)
