Joanna Gemma Auguri: 11 (LP / CD / digital; Lavender Music / Tracks United; Niemcy; 23 kwietnia 2021)
Już w najbliższą sobotę, 13 listopada, w nowym warszawskim klubie muzycznym Dryf, wystąpi na jedynym polskim koncercie Joanna Gemma Auguri. To doskonały asumpt do wizyty we wnętrzu jej najnowszej długogrającej płyty zatytułowanej 11, albumu który ukazał się wiosną tego roku.
Osobisty, intymny ton, wyróżniający ciemną i nastrojową muzykę Joanny Gemmy, wymaga niejako podobnego podejścia do tej muzyki od tego, kto chce o niej pisać lub mówić. Przyznam się więc – jedna z kompozycji z płyty 11 znalazła się wśród „najważniejszych dark wave’owych utworów mojego życia”, a więc nagrań w sposób celniejszy i pełniejszy od słów trafiających w sedno. Obok więc: „Lady Margaret” Tress, „The North Star Grassman And The Ravens” Sandy Denny, „Deathbed” Anny von Hausswolff „Pale Horse Phantasm” duetu Arborea oraz „Frozen Garden” Emily Jane White szczególne miejsce ma „Molecules Of Light” Joanny Gemmy Auguri. Jako, że ta – pochodząca z Polski – artystka przywiązuje też znaczną uwagę do wizualnego aspektu swojej twórczości (który ujmuje w stosowne minimalistyczne ramy), słuchając muzyki obejrzyjmy ilustrujący ją teledysk. Oto „Molecules Of Light”:
Wrażenie wyzwolone przez ten utwór wzmocnijmy teraz kolejnym nagraniem z płyty 11; „Moje Usta” to jedyna na najnowszym krążku kompozycja z polskim tekstem.
11 jest piątą pozycją w dyskografii Joanny Gemmy Auguri – jedyną dotąd w rozmiarze LP, obok trzech singli i debiutanckiej epki Green Water z 2016 roku. Album budują – eteryczny kobiecy głos i sekundujące mu instrumenty akustyczne, na czele z akordeonem, brzmieniowym wyróżnikiem nagrań berlińskiej artystki.
Jej muzyka jest ponad czasem. Joanna Gemma Auguri za nic zdaje się mieć uznawane za obowiązujące muzyczne mody, tworzy w języku serca, poza nurtami zaznaczanymi przez krzykliwych „krytyków muzycznych” – i już nawet ten fakt przemawia za tym, aby wsłuchać się w jej twórczość z uwagą i miłością. Płyta 11 mogłaby powstać w roku, dajmy na to, 1972 – a zarazem równie dobrze przynależeć do muzyki czasu przyszłego; wymuszana przez czas konwencjonalność nie ma dostępu do tej wrażliwości. Co więc ją ustanawia? Po pierwsze – wzniosłość. Oto najwznioślejszy na płycie 11 utwór, „Ma Ganga”:
Dużo trudniejszym do opisu, głębokim pokładem brzmień tworzonych przez Joannę Gemmę jest pewien melancholijny ton, wyróżniający – niezależnie od gatunku – współczesną „polską muzykę nomadyczną”, a więc powstałą poza granicami Polski. Jest on jakością niełatwą do uchwycenia, często wypowiadającą się przez asocjacje, a także sztuki inne – wciąż jednak pozostając właściwością muzyczną, najbardziej aktualnym – bo przez współczesność powołanym – wyróżnikiem tego potężnego nurtu najnowszej muzyki, nomadyzmu. Nie znalazłem wzmianek w polskiej prasie muzycznej o autorstwie i estetyce teledysku do „Frozen Garden” Emily Jane, obrazie pochodzącym z 2016 roku. Nie ma jeszcze kluczy do opisu tej wrażliwości, w którą wpisuje się również twórczość Joanny Gemmy Auguri. Tym przyjemniej obcować jest z czymś całkowicie nowym – i ponadczasowym zarazem.
Joanna Gemma Auguri – koncert w warszawskim klubie Dryf (wydarzenie na Facebooku)
Rozmowa z artystką wyemitowana zostanie w sobotę, 13 listopada, tuż po godzinie 8:00 (CET) w audycji Poranek Dwójki – do wysłuchania pod adresem: polskieradio.pl/dwojka
Album 11 w wersjach fizycznych (CD i płyta winylowa) oraz w wersji cyfrowej dostępny na stronie Joanny Gemmy Auguri w serwisie Bandcamp.
Joanna Gemma Auguri – oficjalna strona / Facebook / Instagram / Bandcamp / YouTube / Apple Music / Spotify
Wave △ Press 
Skomentuj