Tearful Moon: Under The Red Veil (LP / digital; Stany Zjednoczone; 1 kwietnia 2020)
Składnikiem grozy szalejącej obecnie na świecie zarazy jest w znacznej mierze zagęszczenie, rojenie się, śmiercionośny nadmiar – tak samego zarazka, jak i ponurych konsekwencji zarażenia się nim. Chronimy się izolacją przed tym zagęszczeniem śmierci. W podobny sposób odbierać można muzykę na najnowszej płycie Tearful Moon, albumu o niespotykanie zagęszczonej i ciemnej atmosferze. Bynajmniej jednak nie zalecam izolowania się od tych dźwięków.
Under The Red Veil to trzeci długogrający krążek, po In The Dark Morning (2016) i Evocation (2017), w dyskografii teksańskiego duetu Tearful Moon tworzonego przez charyzmatycznych muzyków – Sky Lesco i Manuela Lozano. W porównaniu z poprzednimi albumami to najbardziej dojrzałe wydawnictwo Tearful Moon.
Na płycie znalazło się dziesięć utworów, których słucha się niczym esencji syntezatorowej odmiany cold wave. Under The Red Veil przynosi przemianę w muzyce amerykańskiego duetu, który zrezygnował tu całkowicie ze swoiście mistycznej otoczki „a’la Dead Can Dance” jaką owiane były wcześniejsze dokonania Tearful Moon. Zamiast tego wnętrze nowej płyty pulsuje surowym syntetycznym rytmem, powabną melodyjnością i niezrównanym nastrojem wyzwalanym przez świetny żeński wokal. Album przynosi wspomniane już wrażenie „zagęszczenia”, które w pewnych okolicznościach (zwykle tuż przed przebudzeniem) osiągają senne koszmary. Nie można „spokojnie” słuchać tej muzyki.
Nie tylko jednak gęstość koszmaru wyróżnia nową płytę Tearful Moon – jej niewątpliwą zaletą jest także, a może przede wszystkim, swoista taneczna „przebojowość” pojawiająca się prawie we wszystkich dziesięciu kompozycjach Under The Red Veil – spośród których faworyzuję utwory: „The Lost King”, „Bar in Barcelona” i „Set Me Free”.
Album dostępny w wersji fizycznej (płyta winylowa) i cyfrowej na stronie Tearful Moon w serwisie Bandcamp.
Wave △ Press 
Skomentuj