RELAKS NA CZARNEJ PLAŻY / Sable Noir: S/T

Sable Noir: S/T (EP; digital; Francja; 15 stycznia 2023)

Debiutancka epka paryskiego zespołu Sable Noir to płyta tak dobra, że – tytułem muzycznego wprowadzenia – powinna ona wybrzmieć w całości. Wybieram jednak jeden utwór – „Jane Doe”, a to dlatego że – po pierwsze – jest to jedyne nagranie w dyskografii Sable Noir, do którego powstał teledysk; a dwa – zespół debiutował tym właśnie singlem w październiku 2022 roku. Posłuchajcie i obejrzyjcie „Jane Doe”.

Jak wspomniałem, historia Sable Noir jest krótka, ten paryski kwartet to debiutanci, ale szczególni. Ze względu na wyczucie tego, jak brzmieć powinna dziś muzyka spod znaku new wave, ich jedyny – jak dotąd – album (sześć utworów) można postawić obok tak dobrych realizacji jak nagrania australijskiego Decomme czy Same Eyes ze Stanów. Jak więc brzmi nowa fala od Sable Noir? Oto kolejne wtajemniczenie w tę muzykę – utwór „Color”.

„Color” świetnie pokazuje, o co chodzi w nowoczesnej nowej fali: jest to muzyka, której melancholia nie wyklucza dobrego (powiedzmy wprost: relaksującego) wpływu na słuchacza. Jest tak głównie dzięki jej melodyjności, swoistej „lekkości” nie stroniącej jednak od powagi. Nowa fala dziś nie epatuje smutkiem jak jej naśladowcy sprzed dwudziestu paru lat – i dzięki temu zbliża się do pierwowzoru, a nawet go przekracza. Melancholia? Smutek? Raczej stosowność, wyczucie i ukierunkowanie na odbiorcę, dalekie od „wrzucania” do jego wyobraźni własnych emocjonalnych rozchwiań (jak czyniła to większość – godnych ubolewania, nie zaś słuchania – wykonawców „alternatywnego pop-rocka” z lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku). Przywołajmy zatem melancholię i skontrapunktujmy ją rytmem – oto jeszcze dwa utwory z debiutu Sable Noir – „Navy Blue” oraz znakomity „Brief History Of Coma”.

Tyle refleksji wokół muzyki – a co z samą muzyką? Tu nie muszę nic dodawać, pisać, silić się. Sami słyszeliście w utworach przytoczonych wyżej – Sable Noir się nie mylą. Trafiają w sedno.